دادگاه های استالینی جمهوری اسلامی

این مطلب ترجمه برنامه GPS فرید زکریا است که در تاریخ نهم آگوست پخش شد:

زکریا: حال برای بخش «آنچه در دنیا میگذرد». این که میبینید چیزی است که این هفته توجه مرا به خود جلب کرد. این یک وب سایت است که اگر نتوانید فارسی بخوانید احتمالا نخواهید دانست که چه میگوید. پس بگذارید توضیح دهم.
این وب سایت رییس جمهور سابق ایران محمد خاتمی است که از محاکمه های صد تن از چهره های مخالف، سیاست مداران و روزنامه نگاران، با عنوان محاکمه های نمایشی یاد میکند. این آخرین مورد از سلسله اتهامات رو به افزایشی است که توسط سران مطرح نظام، علیه رژیم جمهوری اسلامی طرح شده است. من می توانم با اطمینان بگویم که اتهامی که خاتمی طرح میکند درست است، زیرا دوست و همکار من، مازیار بهاری در این محاکمات حضور دارد. او یکی از گزارشگران هفته نامه نیوزویک و مستند سازی است که جوایزی را از آن خود کرده است. او پیشتر به عنوان میهمان در این برنامه حضور یافته است.
او در تاریخ بیست و یکم ماه ژوئن در تهران دستگیر شد. اینک که شش هفته از آن تاریخ میگذرد، او دسترسی به هیچ وکیلی نداشته است. او قادر به دیدار با خانواده اش نبوده است. در آخر این هفته، مازیار «اعتراف» کرده و گفته است که رسانه های غربی به ایجاد آشوب پس از انتخاب بحث برانگیز احمدی نژاد، کمک کرده اند. این یک دروغ است. مازیار قطعا میداند که این دروغ است و دولت ایران نیز میداند که این یک دروغ است. نهایتا، این دروغی است که آنهایی که در ایران بر سر قدرتند او را بزور وادار به گفتن آن کرده اند و این چیزی است که کلا محاکمه های نمایشی، در پی آن است.
محاکمه های نمایشی، اصطلاحی است که معمولا به ژوزف استالین، دیکتاتور بی رحم شوروی، منتسب میشود. در اواخر دهه سی میلادی، استالین، ۵۰ نفر را در یک دادگاه بطور دسته جمعی بخاطر ارتکاب جرم بر ضد کشور محاکمه کرد.
آشنا به نظر می آید؟
در واقع شباهت ها میان محاکمه های شوروی در ۷۰ سال پیش با دادگاه های ایران در این روزها، متحیر کننده است. اتاق های بزرگ مملو از ردیفهایی از مردان. در جلو، یک ردیف پر از متهمین،  بسیاری با ظاهری خسته و درهم شکسته. بسیاری از افراد ردیف جلو، مقامات کلیدی سابق دولت، که به تشکیل رژیم انقلابی کمک کردند قرار دارند که اینک، شاهد آن هستند که همان رژیم آنها را دادگاهی کرده است.
و زمانی که نوبتشان میشود تا در جایگاه حاضر شوند، آنها اعتراف میکنند و میگویند هرچه آنچه که رژیم از آنها میخواهد که بگویند، به این امید که این اعترافها به آنها کمک کند تا با خشونت کمتری با آنها رفتار شود، به این امید که روزی آزاد شوند، به این امید که بتوانند بار دیگر خانواده شان را ببینند.

دادگاه های نمایشی استالین

منبع عکس:http://gulaghistory.org/nps/onlineexhibit/stalin/crimes.php

در مورد شوروی، آن امید ها هرگز رنگ واقعیت به خود نگرفت. دولت ایران هنوز وقت دارد تا تغییر کند و یا در غیر اینصورت، در تاریخ، تنها برای استفاده دهشتناک از روش های تمامیت خواهانه، به عنوان مثالی از استالینیسم مدرن بخاطر سپرده خواهد شد.
دولت ایران باید بهاری و همه زندانیان سیاسی را بلافاصله آزاد کند.

منبع: CNN

شرمت باد آقای لاریجانی!

خبرگزاری مهر از حاشیه نشست روز دوشنبه خبرنگاران حوزه مجلس با علی لاریجانی که به مناسبت روز خبرنگار برگزار شد، اینگونه روایت میکند:

*یکی دیگر از خبرنگاران به نامه مهدی کروبی به آیت الله هاشمی رفسنجانی اشاره کرد و گفت در این نامه به برخی شایعات مطرح در خصوص برخی اقدامات غیر قانونی در بازداشتگاهها به طور آشکار اعلام شده ، سئوال من این است که آیا با توجه به وجود کمیته ویژه مجلس آیا شخص لاریجانی برای بررسی این موضوع اقدام می کند که صحت و سقم آن برای ما خبرنگاران مشخص شود. لاریجانی هم در پایان سخنرانی خود گفت که گزارش کمیته ویژه هنوز به وی داده نشده و تمام موارد توسط کمیته مذکور پیگیری می شود. به دنبال همین پیگیری ها خیلی از بازداشت شدگان آزاد شدند.

*لاریجانی در این نشست به خبرنگاران توصیه کرد با وجود شرایط کشور و کج سلیقگی در رفتار برخی سیاسیون ضمن توجه به مسائل خرد، بیشتر به مسائل کلان کشور از جمله منافع ملی اهمیت داده و به مسائل خردی که منافع ملی را به خطر می اندازد دامن نزده و به عبارت دیگر آب بر آتش بریزند نه بنزین.

—-

سوال ساده ما اینست که آیا تجاوز به دختران و پسران جوان کشور، مساله ای خرد است؟ اگر یکی از این مسایل خرد برای فرزندان جناب لاریجانی رخ دهد، ایشان به همین خونسردی از کنار آن خواهند گذشت؟

فرمودند بهتر است  به مساله کلان کشور که امنیت ملی است بپردازید. آقای لاریجانی! مگر منظور و هدف غایی از حصول امنیت ملی، امنیت جان، مال و ناموس تک تک افراد ملت نیست؟ امنیت ملت را  شماها و همفکران شما از بین برده اند، حالا شما دم از امنیت ملی میزنید؟ شرمت باد آقای لاریجانی!

ورزشی ها و هنری های تحلیف

حضور چهره های معروف و محبوب ورزشی و هنری در مراسم تحلیف احمدی نژاد به اعتقاد من، بسیار فراتر و پرمعناتر از پرکردن جای خالی سیاسون معترض است. این حضور، از ماموریت جدیدی  که به آنها محول شده حکایت دارد. به نظر میرسد که حکومت، قصد به کار گرفتن چهره های هنری و ورزشی، که در جمعیت بیش از پنجاه میلیونی جوان کشور دارای نفوذ و محبوبیت فراوان هستند را دارد تا بوسیله آنها، اعتبار از دست رفته نظام  را با جذب مخاطبان جوان آنان، بازگردانند. از این پس، از رشد و ارتقای مقام افشین قطبی،حسین رضا زاده،محمد مایلی کهن، محمدرضا شریفی نیا، احمد نجفی، جهانگیر الماسی، داریوش فرضیانی(عمو پورنگ) و همه نان به نرخ روز خورهایی که همه ثروت و شهرت خود را از مردمانی کسب کرده اند که امروز به همانها پشت کرده اند، در عرصه های دولتی ورزش و هنر،  بیشتر خواهیم شنید.