مقوایی که آتش به هستی ملتی زد

امروز، یعنی فردای مراسم مضحک استقبال از «امام» کاغذی، خبر رسید که کارگری زیر بار فشار روانی ناشی از اخراج و بیکاری در محوطه خودروسازی بهمن، یعنی همان ماهی که ۳۳ سال پیش «امام» غیر کاغذی در آن،  به کشور بازگشت،  جان خود را گرفت. سؤال این است که آیا نمیشد هزینه مراسمی که جز تمسخر امامتان فایده ای  نداشته را صرف زندگی این جوان  کرد تا چنین آتش بر زندگی خانواده ای زده نشود؟ چقدر در کشورم جان انسانها بی ارزش شده است؟ کجاست غیرت ما که تلنگری باشد تا یادمان آید که خودسوزی جوان دست فروشی در گوشه ای از کشور تونس، دودمان دیکتاتوری آن کشور یعنی بن علی، و دیکتاتورهای منطقه، مبارک و قذافی را به باد داد و بهار عربی را موجب شد که دامنه اش تا پشت مرزهای کشور مان گسترش یافته است. به راستی ما را چه شده است؟