You are currently browsing the monthly archive for اکتبر 2009.

آنچه این هفته توجه من را به خود جلب کرد، آزادی دوست و همکار من مازیار بهاری از زندان بدنام اوین در تهران است. بهاری یکی از فیلم سازانی است که جایزه برده و از ژورنالیست هایی است که بسیار زیاد با او در نیوزویک کار کرده ام  و  مهمان این برنامه  نیز بوده است.

در تاریخ ۲۱ ژوئن زمانیکه او در تهران برای نیوزویک درباره منازعات شدید انتخاباتی گزارش میکرد، بازداشت شد. در طی حدود چهار ماهی که او در زندان بود، هیچ جرم مشخصی به او اعلام نشد و او به هیچ وکیلی دسترسی نداشت. او در ماه آگوست دادگاهی شد. آنگونه که پیشتر گفتم، آن دادگاه ها در بهترین حالت یک «دادگاه نمایشی» بود مانند آنچه که توسط استالین در دهه ۱۹۳۰ انجام شد-تمسخر مطلق قانون!

پس از سپردن وثیقه در هفته گذشته، او آزاد شد و سپس به او اجازه داده شد تا به لندن نزد همسر باردارش  پرواز کند. برخی میگویند آزادی مازیار، علامت نرمتر شدن رژیم ایران است. چه کسی می داند چرا آنها سر عقل آمدند؟ آنچه ما میدانیم اینست که رژیم تحت فشار است. یک بمب گذار انتحاری به جایی در نزدیکی مرز پاکستان حمله کرد. پنج افسر بلند پایه سپاه پاسداران در میان بیش از ۴۰ کشته این حمله بودند. این حمله از این جهت قابل توجه است که علیه یک واحد قوی سیاسی  و نظامی صورت گرفت، اما مهمتر از آن به جهت روش استفاده شده برای این حمله، قابل توجه است. بمبگذاری های انتحاری، بخشی از فرهنگ ایرانیان نیست. البته رژیم ایران، بلافاصله امریکا و انگلیس و پاکستان را برای پشتیبانی از این حمله سرزنش کرد. اما واقعیت این است که مردم ایران هستند که علیه این رژیم می جنگند، اینبار بطور خشونت آمیز!

در عرصه جهانی، پس از ماه ها رد درخواست های بین المللی برای بازگشت به میز مذاکرات در مورد برنامه اتمی، ایرانیان نهایتا به مذاکرات بازگشتند. آنها حتی تا آنجا پیش رفتند که بر روی پیش نویس قرار داد با امریکا روسیه و فرانسه و سازمان ملل توافق کردند. خواهیم دید که آیا آنها اینبار، به قولشان عمل میکنند.

برخی آزادی مازیار را رفتار انسان دوستانه نظام تعبیر میکنند، چرا که میخواستند مازیار موقع تولد اولین فرزندش، در کنار همسرش باشد. قبول، اما لطفا به خاطر داشته باشید که او اصلا نبایستی دستگیر می شد. به علاوه، به هیج وجه نمی توان کلمه «انسان دوستانه» را بکار برد، وقتی به باقی ماجرا نگاه میکنیم ،که صدها نفر، که دست کم ۲۵ نفر آنها همکاران و دوستان روزنامه نگار مازیارند، بخاطر حوادث پس از انتخابات همچنان در زندانند و وحشتناک تر آنکه، نظام کاری کرده که پیشتر کسی بدان دست نزده است. سه نفر بخاطر اعتراضات پس از انتخابات، به مرگ محکوم شده اند. اتهامی برایشان مشخص نشده و ما حتی نمی دانیم نامشان چیست، جز حروف اول نامشان «م.ز» » ا.پ «و «ن. ا».

پس به «م.ز» » ا.پ «و «ن. ا» و به بقیه: من خوشحالم از اینکه مازیار آزاد شده است، اما من فراخوانم را به رژیم، برای آزادی زندانیانی که در سرکوبهای  پس از انتخابات، بصورت غیرمشروع بازداشت شده اند، پایان نخواهم داد. اگر رژیم ایران خواهان احترام در عرصه جهانی است باید به حقوق مردم خود احترام بگذارد.

یک سوال ساده از کسانی كه هنوز هم هوادار احمدی نژادند:
آیا یک انسان پاکدست و سالم از نظر فکری، هیچوقت میتونه این همه جاعل و دروغگو رو دور و بر خودش جمع کنه؟

کردان، رحیمی، دانشجو، بهبهانی و این آخری هم کلهر.

ahmadinejadkordaanrahimidaneshjoobehbahanikalhor


نگاه کنید به عکس زیر و رنگ ناخن های فرمانده نظامی کودتا! گویا سردار، ناخن هایش را هم به همراه موها و ریشهایش خضاب کرده است. آری! چنگالهایی که در خون جوانانمان فرو رفتند و رنگ خون به خود گرفته اند.

firoozabadi

عکس مربوط به روز سه‌شنبه و مراسم دانش‌آموختگی، تحلیف و اعطای سردوشی دانشجویان افسری ارتش در نوشهراست كه  با حضور ولی امر مسلمین جهان و حومه برگزار شد.

اکتبر 2009
د س چ پ ج ش ی
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031