کابوس سبز ولی فقیه

۱۳ آبان، ۲۲ بهمن، روز قدس، ۱۴ خرداد و … ایامی که بلندگوهای حکومت، تریبونهای رسمی و  رادیو و تلویزیون، هفته ها و روزها قبل به استقبال این مناسبت ها میرفتند تا شاید جمعیتی دوربین پسند، در خیابانهای شهر به راه بیندازند و آنرا مصادره به نام نظامشان کنند و مهر تاییدی بر کارنامه حکومت داریشان  جلوه دهند. جمعیتی که اجزا آنرا دانش آموزانی که بزور آورده بودند شان، کارمندانی که قول مساعده دریافت کرده،  بسیجیانی که به بوی پاداش امده  و سربازان و نظامیانی که موظف به حضور بودند، تشکیل میدادند. در سیمای جمهوری اسلامی، هر شب، راهپیمایی های چند شهر را، در انتهای اخبار شبانگاهی پخش میکردند و آنرا سندی بر تایید نظام ولاییشان وانمود می کردند.

اینک اما سی سال پس از انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ورق را برگشته می بیند. شاید اگر خامنه ای، درصدی پیش بینی حوادث پس از انتخابات را میکرد، دست در آرا مردمی که باز هم قرار بود حضورشان در پای صندوق های رای،  منگوله سند افتخار نظام ولایی شود، نمی برد. راهپیمایی های تکراری و کسالت بار روز قدس، بیست و دوم بهمن و … اینک برای مردمی که همه راهها برویشان بسته شده، تا مبادا فریاد تظلم خواهی شان به گوش کسی نرسد، جذابیتی صدچندان یافته است. آنان این مناسبت ها را بهترین و تنها فرصتی یافته اند که بر نظام استبدادی ولایت فقیه نهیب زنند و حقوق پایمال شده شان را طلب کنند. تیزهوشی مردم از این جهت ستودنی است که از فرصتی بهره میجویند که خود نظام در اختیار آنان قرار داده است و أنرا گریزی از برپایی این راهپیمایی ها نیست و درمانده اند که چه کنند! جمهوری اسلامی نه راه پس دارد، نه راه پیش، نه میتواند راهپیمایی هایی که ۳۰ سال مردم را تشویق به شرکت در آنان میکرده، تعطیل کند و نه میتواند که بگوید که بیاید و که نیاید. از این پس همه این مناسبت ها، کابوسی برای ولی امر مسلمین جهان و حومه و پیاده نظام حکومت استبداد دینی خواهد بود. کابوسی سبز از سیل مردمانی که سبز می اندیشند و سرسبزی برای میهنشان می جویند و چیزی بیشتر از حقوق پایمال شده شان نمی خواهند.

راهپیمایی سبز روز قدس ۱۳۸۸- تهران

منبع عکس:  http://picasaweb.google.com/hsaber/Quds#5382933100237244082

خضاب خون

نام حسن فیروزآبادی، از فرماندهان اصلی کودتای ۲۲ خرداد در تاریخ ایران خواهد ماند. دامپزشکی که تنها به واسطه کاسه لیسی و نوکری ولی وقیح، بدون سپری کردن سلسله مراتب  و تحصیل در دانشکده های نظامی، درجه سرلشکری را از ولی امرش هدیه گرفته است. آری، سرلشکر بسیجی دکتر حسن فیروزآبادی! نمی خواهم به زمینی چینی های او برای انتصاب مجدد احمدی نژاد به ریاست جمهوری که پیش از انتخابات در سخنان این سرلشکر بسیجی پیدا بود، اشاره کنم، چرا که همگان بر میزان پشتیبانی او از معجزه هزاره سوم و نقشش در وارد کردن سپاه و بسیج به عرصه انتخابات و مناسبات سیاسی کشور، برخلاف نص صریح قانون، آگاهند.

چند روز پیش در میان عکس های خبرگزاریهای داخلی، تصاویری را از معارفه وزیر جدید دفاع دولت کودتا دیدم که تامل برانگیز بود. تصاویری از حسن فیروزآبادی که در این مراسم حضور یافته بود:

اگرچه چاقی مفرط سردار که ریاست مهمترین مرکز فرماندهی نظامی کشور را در دست دارد و طبیعتا استانداردهای قد و وزن نظامیان در مورد خود ایشان نیز بایستی صادق باشد،  خود نکته ای در خور توجه است، اما موردی که نظرم را جلب کرد، چیز دیگری بود. تصاویر فوق را باتصاویری سالهای گذشته او مقایسه کنید:

اهدای مدال استقلال به فیروزآبادی ۷-۹-۱۳۸۷

اهدای مدال استقلال به فیروزآبادی ۷-۹-۱۳۸۷

جلسه معارفه ذوالقدر معاون ستاد کل نیروهای مسلح ۲۵-۹-۱۳۸۶

آری، سردار ریشهایش را رنگ کرده است. پیرانه سرش عشق جوانی به سر افتاد. رنگ سرخ ریشهایش، مرا به روزهای آغازین پس از انتخابات میبرد. روزی که ندا آقا سلطان در حالی که سر بر زمین گذاشته بود، خون قی کرد تا رنگ ریشهای سردار گردد. سردار ریشهایش را با خون سهرابها و نداها خضاب کرده است. خون جوانانی که جانشان را فدا کرده اند، تا دستهای آنانی که شرافت و انسانیتشان را به دژخیمان استبداد دینی فروخته اند، از دامن میهنمان کوتاه گردد.

معاویه زمان

خامنه ای در خطبه های نماز جمعه در جمعه پیش از روز قدس، بار دیگر بر معترضان به خودکامگی او تاخت و خود را در جایگاه امام علی دید و فرازهایی از منش و سیرت او را در حکومت داری، به عنوان الگوی خود در فرمانروایی طرح کرد. او به ناحق خود را در جایگاه امام علی دید و مخالفان را به خوارج تشبیه کرد و تلویحا خواستار برخورد با سران اصلاحات شد.اگر کوچکترین شباهتی میان حکومت جمهوری اسلامی و حکومت چهار سال و نه ماهه امام اول شیعیان باشد، ما کافریم به آن دین و آیین، کافر به مذهبی که امامش چون علی خامنه ای خفقان بر جامعه حاکم کند، شایستگان را مطرود و بی مایگان را قدر نهد. متفکرانش را زندانی کند و مدیحه سرایان نان به نرخ روز خور را ارج نهد و در صدر نشاند …

گویا مجیزه سرایی چاپلوسان درگاه ولایت، جناب ایشان را دچار توهم خود علی بینی کرده است. بی شک، در زمان حاضر هیچ کس شبیه تر از او به معاویه نیست.